Anna gaat slapen
Details
[26] p. : ill.
Besprekingen
Leeswelp
Dit prentenboek is ideaal om samen met je kind de vaste avondrituelen te doorlopen. Het boek stimuleert de kleuter bovendien om net als Anna sommige zaken zelf te doen. Per bladzijde komt een bepaalde fase aan bod: eerst omkleden, tanden poetsen, en dan naar het toilet. De tekst is kort, maar bevat stap voor stap de verschillende handelingen die worden uitgevoerd. Anna vergeet bijvoorbeeld niet om door te spoelen en haar handjes te wassen na het toiletbezoek. De grote, kleurrijke prenten visualiseren de handelingen duidelijk door Amants sobere omgang met details.
De aansluiting bij de leefwereld van peuters en jonge kleuters is ongetwijfeld dé troef van Anna gaat slapen. Toch gaat het boek over méér dan enkel de herkenbare voorbereidingen voor het slapengaan. De typische peuterkuren zorgen voor een vrolijke noot en krijgen een belangrijke plaats in het verhaal. Anna wil immers niet altijd in haar eigen bedje slapen, dus moet mama op zoek naar haar dochter. Tijdens haar zoektocht doorheen het huis vindt mama verschillende sporen: Konijn bleef achter bij het toilet, Anna vergat in de badkamer haar kleren in de wasmand te gooien… En Anna? Die ligt in het grote, gezellige bed van mama en papa! Mama is echter onverbiddelijk pedagogisch correct. Na een leuk verhaaltje vertrekt Anna dan ook samen met Konijn in haar eigen bed naar dromenland.
[Kathleen Gielis]
NBD Biblion
Pluizer
Voor elke activiteit die je met kleuters doet, heeft Kathleen Amant wel een boekje geschreven waarin Anna de hoofdrol speelt. Denk maar aan de kapper, het verkeer, kermis, carnaval, enz. Ook dit boekje is herkenbaar voor kleuters. Het slaapritueel is dagelijkse kost en dus een zeer herkenbaar thema voor peuters en kleuters. In dit boekje komen de stappen die onvermijdelijk leiden naar ‘bedtijd’ aan bod. Anna wordt stilletjes aan moe. Ze gaat naar de badkamer waar ze haar kleren netjes aan de kant legt en haar pyjama aantrekt. Tandjes poetsen, nog eens plassen en dan naar bed. Als mama haar een nachtzoen komt geven is Anna nergens te bespeuren. In haar bed liggen wel heel veel knuffels, maar geen Anna. Mama gaat op zoek en vindt haar dochter in het grote bed van haar ouders. Maar dat vindt mama niet goed. Kindjes horen te slapen in hun eigen bed. Mama tilt Anna op en draagt haar naar haar bedje. De vele knuffels worden op de plank gezet en mama leest nog een leuk verhaaltje voor. En dan is het echt bedtijd voor Anna. De illustraties zijn rustig, overzichtelijk en ingekleurd met felle kleuren. Alles is zwart afgelijnd, wat de tekeningen nog versterkt. Het boekje is uitgegeven in een vierkant formaat, met afgeronde hoeken en verstevigde pagina’s, die kleuterbestendig zijn. Hoewel het verhaal erg herkenbaar is en het gemakkelijk aanleiding kan geven tot het vertellen over de eigen bedrituelen, is het allemaal nogal ideaal voorgesteld. Kijk maar hoe voorbeeldig Anna haar sokken in de wasmand doet en volledig alleen haar tandjes poetst, maar of dat in het echt ook zo gaat? De les ‘kindjes horen in hun eigen bed’ komt duidelijk over, maar had toch ook wat leuker aangepakt kunnen worden.